Deze manier van sterven paste bij haar…
‘Deze manier van sterven paste bij haar…’
Later als ik dood ben van Stef Bos is mijn lievelingsliedje, dat vele dierbare herinneringen oproept aan mijn vriendin Jacqueline en dat zegt iets over haar…
Heel onverwachts verloor Zoë (21) na een kort maar intensief ziekbed haar moeder Jacqueline aan kanker. Jacqueline koos voor palliatieve sedatie. Het vraagt moed om te beslissen dat je gaat sterven. Toen bleek dat de kanker niet meer behandelbaar was, nam ze de regie over haar levenseinde en haar afscheid van het leven. De laatste dagen van haar leven was ze samen met Zoë en haar dierbaren. We voerden diepe gesprekken en herbeleefde situaties eerder uit ons leven, maar genoten ook intens van elkaar en kleine dingen.
Het raakte Jacqueline dat iedereen zo oprecht lief voor haar was, dat ze gezien en gekend werd.
We hebben echt afscheid van elkaar kunnen nemen en daarna kreeg Jacqueline een infuus voor de palliatieve sedatie. De volgende ochtend zakte ze weg en enkele uren daarna overleed ze.
Jacqueline stond nog volop in het leven en dacht helemaal niet aan de dood. Toch komt er voor iedereen een moment van sterven, verwacht of onverwacht. Wel iets om over na te denken.
Hoewel praten over de dood niet makkelijk is, kan het rust geven om er met je naasten over te praten.
Juist als je fysiek en mentaal nog gezond bent, kun je een wilsverklaring opstellen waarin je schriftelijk vast legt wat je wensen zijn voor de medische zorg in je laatste levensfase. Je hoeft daarvoor niet naar een notaris. Zodra je de verklaring ondertekent met je naam, de datum en je handtekening is hij rechtsgeldig.
Tevens kun je bij de notaris een levenstestament laten vastleggen waarin je zaken zoals financiën vastlegt
voor de situatie voorafgaand aan je overlijden. Ook kun je je wensen na je overlijden vastleggen in een wensenboekje waardoor je de regie in eigen handen houd en je naasten ontlast.
Want het mooie van liefde is, dat je het kunt koesteren en dichtbij houden.
Zo houden wij Jacqueline vanaf nu dichtbij. Tot een later weerzien op een plek waar alleen maar liefde bestaat. Dat ze nu op zo’n plek is, staat voor ons vast.
Zoë, ‘Ja, ik ben erg verdrietig, maar deze manier van sterven en afscheid nemen paste bij mijn moeder en daar ben ik heel dankbaar voor. Het geeft mij troost en rust’.
Mocht je een wensenboekje willen, vraag het vrijblijvend en kosteloos aan.